Typisch Den Bosch
  • Typisch Den Bosch - Facebook
  • Typisch Den Bosch - Twitter
  • Typisch Den Bosch - Vimeo

Nieuws

het nieuwsoverzicht van Typisch Den Bosch

 

De architect

Vrijdag 19 juni 2015 1IMG_4632 - versie 24:30

Toch wel spannend is het! Hier hebben we al die middagen naar toe gewerkt en nu gaan we de bouwsels aanbieden aan de gemeente. Bijna alle kinderen zijn gekomen. En een paar Orthense kindjes hebben nu ook hun vriendjes meegenomen. Het is volle bak. Er is taart en limo, en koffie voor de papa’s en mama’s. Dan komt Ruben Blok binnen, de architect van de gemeente die de nieuwe Orthens Donk gaat tekenen, en geeft de kinderen allemaal een hand. Eigenlijk is Ruben ook maar een gewone meneer, dus de kinderen kunnen weer een beetje ontspannen. Ruben begint met: “wat doet een architect eigenlijk?” Daar moeten de kinderen even overna denken, maar niet te lang. Sven: “een architect bedenkt dingen om in te spelen”. Zo is het maar net! Daarmee zijn zowel Ruben als de kinderen bij deze gebombardeerd tot architect. En terecht met al die mooie creaties.

De legobouwsels staan uitgestald op de lange tafel, waar de kinderen zich omheen scharen. Eén voor één geven ze uitleg en vertellen ze wat ze gemaakt hebben en wat ze graag in de speeltuin op de Orthense Donk zouden zien: een familieschommel, een skelterparcours, een huisje voor als het regent, een kukelrek, prullenbakken die dankjewel zeggen “Net als in de Efteling”, een moestuin, klimrek en natuurlijk bomen. Ruben is onder de indruk en luistert aandachtig. Af en toe stelt hij een vraag die de kinderen dan zorgvuldig beantwoorden.

Dan mogen de kinderen allemaal één bouwwerk uitkiezen dat ze aan Ruben meegeven, zodat hij het goed kan bestuderen en zich kan laten inspireren. Want de kinderen hebben aan alles gedacht! En met een bak lego achterop de fiets vertrekt hij weer, de architect.

 

Voeier voor de gemeente

Donderdag 4 juni 2015

Voordat we voor onze laatste Toerdag naar het Lariksplein fietsen brengen we een bezoekje aan de Hofstad, bij de veelbesproken en -geprezen volière aldaar. De volière ligt er prachtig bij: met nestjes, gekwetter, water, een boel schaduw en een binnenverblijf. We snappen wel dat dit de bewoners van het Lariksplein inspireert! We springen weer op de fiets en komen op het inmiddels zo vertrouwde Lariksplein. Het is onze laatste toerdag, waarmee we de kennismakingsfase afsluiten en de volgende fase van het realiseren van projecten ingaan. Eindelijk is het echt mooi weer en we spotten minimaal drie zwembaden plus nog een in opbouw, uiteraard voorzien van heerlijk badderend en spetterend kroost.

Als eerste lopen we Peter tegen het lijf. Dat komt goed uit, want die moesten we nog spreken over zijn volièreplannen. Peter is niet alleen de aanstichter van het vogelplan, hij blijkt ook buitengIMG_2069ewoon getalenteerd: hij heeft groene vingers, houdt van vissen, kan visroken, auto’s monteren en muurschilderingen maken, heeft een freteervergunning (om op fretten en konijnen te jagen, “wel levend hoor!” – zo leren we nog eens wat) en zet regelmatig een kratje met eigen verbouwde groenten neer voor zijn buren op het plein. Over talenten ontdekken gesproken! Als we vragen wat zijn ideeën zijn voor de volière, zegt hij: “ze hoeven er alleen maar een kooi neer te zetten; voor de rest zorgen wij”. Het ‘voeier’ kan dan door de gemeente betaald worden. Als er dan 2 of 3 sleutels komen, regelen de bewoners onderling de zorg voor de beestjes, inclusief schoonmaken. Het zou leuk zijn als er bankjes omheen konden komen, zodat je naar de vogeltjes kunt kijken. Het hele plan zit goed en weldoordacht in zijn hoofd. Alsof het er al staat…

We ontmoeten nog een aantal bewoners die we niet eerder hebben gesproken. Het is fijn te zien en te horen dat ze zo enthousiast zijn over het plein en over de plannen die hun buurtjes ermee hebben. Met een gerust hart springen we weer op de fiets.

 

 

Orthen-Links schrijft geschiedenis

Maandag 1 juni 2015

Sonja van de Voort heeft ons uitgenodigd bij “de Orthense Schaar” (de heemkundekring in het fort)  in het Nico Schuurmanshuis. De uitnodiging nemen we dankbaar aan en we nemen Maartje en Paul van de werkgroep Houdoe Orthen-Links mee. We dalen af in de voelbaar historische plek. Je komt niet elke dag in een fort… In de kelder treffen we enkele leden van de Orthense Schaar en een bezoekster. Jo, de voorzitter, is er ook. Na een eerste kennismaking met het fort neemt Hanneke het woord en vertelt van hoe we in Orthen-Links verzeild zijn geraakt en welke projecten er allemaal lopen. Het voornaamste project waarvoor we nu hier zitten is het foto-project, waarin we op zoek zijn naar foto’s-uit-de-oude-doos met het verhaal erachter. Dan zijn we hier op het goede adres!

IMG_2045

We treffen er menig foto, netjes geordend in stapeltjes en voorzien van nummers. “De stapeltjes niet door elkaar halen hoor!”.  Foto’s van de slager, de melkboer, de Spar en noem maar op. En als kers op de taart is Lisette van Rooij, van het snoepwinkeltje, er zelfs in levende lijve! “Sonja zei al dat ik moest komen”. Lisette heeft Orthen-Links opgebouwd zien worden.

De verhalen komen vanzelf. Het zijn er heel wat! Wat een rijk gezelschap met kleurrijke verhalen en een bijzondere geschiedenis. Wat zijn we blij dat we hier gekomen zijn en dit gezelschap getroffen hebben! We raken niet uitgepraat. Voor we er erg in hebben is het lang na tienen, het sluitingsuur van de maandelijkse inloop. Maar nog altijd is er meer te vertellen. Al kletsend begeven we ons weer naar boven, waar de maan het fort sprookjesachtig verlicht. Vol van de verhalen, van de kleurrijke Orthense figuren, gaan we huiswaarts. Wat een geschiedenis! Orthen-Links heeft geschiedenis, zal in haar huidige vorm geschiedenis worden, maar zal in haar nieuwe vorm ongetwijfeld ook weer geschiedenis schrijven!

 

Vreemde vogels

Zaterdag 30 mei 2015//

De vensterbank van het Houdoehuis staat vol met lego-kunst-werken van de kinderen uit Orthen Links. Het lijkt net een étalage en het is een feest om er langs te lopen. Sommige bewoners bijven ook stilstaan om te kijken.

IMG_3138IMG_3132 (1)

 

Vandaag start de tweede lego-middag en net als de vorige keer krijgen we hulp van Paul. Sven en Daynah halen we net als de vorige keer op van huis. Eva en Daisy zijn al aan het lego-en als we aankomen en natuurlijk met de roze lego-blokjes. Mike komt misschien nog langs en Delilah en Luciano komen a.s. woensdagmiddag, omdat hun papa vandaag jarig is. Er is nog een jarige vader namelijk van Naufal, Rakka en Raja. Zij zijn er zeker de volgende keer bij om de hun droomspeeltuin af te maken.

IMG_3128 (1)IMG_3134

 

Net als de vorige keer is iedereen ijverig bezig. Sven wil graag een skelterbaan maken. De tunnel wordt uiteindelijk een poort naar de speeltuin. Boven op de poort zitten vogels. Sven zit boordevol ideeën en maakt verschillende modellen. Een mus, een moeder-eend met kleintjes etc. Eva en Daisy gaan voor een moestuin en een familie schommel. Gezellig schommelen op een rij. De tijd vliegt voorbij en woensdag gaan we weer verder met bouwen.

 

 

Suikervrije koekjes en heel veel lego

Woensdag 27 mei 2015//

Vandaag is het zo ver de eerste legomiddag Orthen Links staat op het programma. Limonade en koekjes zijn in huis, Nu de kinderen ophalen. Eva, Daisy, Sven en Daynah hebben een doorlopend schoolrooster en zij hebben zich gehaast om op tijd te komen. Raja (1,5) en Naufal worden gebracht door mamma Mita. Rakka is er niet bij. Hij moet naar de kapper. Vandaag hebben we versterking van Paul projectgroep-lid Orthen Links. Hij is een ervaren lego-bouwer en dat is net wat we nodig hebben.

IMG_4127IMG_4231

In het Houdoehuis wordt ijverig gebouwd en er hangt een gezellige sfeer. Appelsap en een suikervrij koekje gaat goed in als je hard aan het werk bent. Mmmmm roepen Eva en Daynah ‘Wat een lekkere koekjes!’ tussen het bouwen van een moestuin en een kabelbaan. Daisy gaat voor een familie schommel. Dat is een brede schommel waar je met z’n vijven of zessen  naast elkaar kunt zitten en schommelen. Kei leuk.

IMG_4177

De jongens gaan helemaal los met bouwen. Sven heeft een goed idee voor de nieuwe speeltuin. Als we allemaal speeltoestellen maken wat meisjes en jongens leuk vinden, dan komen er meer kindjes naar het speelplein en dan kunnen we veel vriendjes maken. Sven blijkt niet alleen een ideeën man te zijn, maar ook erg creatief. De mooiste bouwsels komen uit zijn handen

 

Met de knieën tegen elkaar

Donderdag 21 mei 2015 //

Na de vorige brainstorm, waarin het enthousiasme van de bewoners oplaaide met de komst van kartrekker Erwin, gaan we vandaag om de tafel zitten om spijkers met koppen te slaan. Evelien en Mark, waarvan de laatste de ontwerper van de bank is, zijn er vandaag ook bij. Met de zelfgemaakte cake van Evelien bij de thee, zitten we knus met de knieën tegen elkaar en spreken we de stand van zaken door en helderen we onduidelijkheden op:

Er ligt een aantal voorstellen: het moestuintje, de bank en de verlichting in de boom. Welke gaan we nu precies doen? Unaniem stemmen de Berewouthof-buurtjes voor de bank. Die gaan we zeker uitvoeren! Met de andere projecten maken we een beginnetje, maar die kunnen eventueel ook later nog wel uitgevoerd worden. Eerst de bank dus.  Meteen gaan we buiten kijken waar hij moet komen.

Er worden – letterlijk en figuurlijk – stappen gezet om te passen en te meten: “Hoe ver wil je uit elkaar zitten als je gaat barbecueën?” is een terechte vraag. “Niet met de knieën tegen elkaar,” wordt er geantwoord. “En wat doen we als er steeds mensen van buitenaf op ons bankje gaan zitten? Dat is niet de bedoeling.” Het idee is dat de ingang van de bank aan de U-kant van het hofje komt, zodat je echt om moet lopen om er van buitenaf in te kunnen. Puik plan! Dit kan ieders goedkeuring zeker wegdragen.schets bank

Dan is het tijd om  de agenda’s er bij te pakken. Eerst plannen we een BBQ, om de andere bewoners op de hoogte brengen van de plannen. Dat werkte de vorige keer ten slotte goed en is ook nog eens bevorderlijk voor de sfeer. Dan prikken we een aantal doe-dagen: twee om mee te beginnen. Op die dagen zorgen we dat de materialen er komen en starten we met zagen, graven, schuren, etc. Voor wie dat lastig vindt is er altijd wel een andere taak, zoals koffie zetten en broodjes klaarmaken.

 

“je gunt ze wat en ze gunnen je wat terug”

Donderdag 21 mei 2015

Vandaag gaan we wat later op de middag naar het Lariksplein in een van de laatste toerdagen om er ideeën op te halen. We hopen Peter treffen. Hij is de vader van het volière-plan en we willen daar graag nog meer over horen en mogelijk afspraken met hem over maken. Helaas treffen we hem niet thuis: hij is vissen. Niet getreurd: we zien een aantal voor ons nieuwe gezichten en daar stappen we dan ook op af.

Meestal treffen we ze niet thuis, maar omdat we vandaag later zijn, hebben we mazzel: hier wonen de twee broers Ricky en Ricardo. Ze wonen pas sinds een jaar hier, maar al wel hun hele leven in de buurt. Hun zus woont verderop in de straat. Het plan van de volière kan hun goedkeuring wel wegdragen De moestuin vinden ze ook een goed idee, al zien ze er zichzelf niet zo gauw in werken. Maar voor de buurt is het zeker leuk. De broers zijn veel aan het werk en veel aan het sporten, dus ze zijn maar weinig thuis, maar ze vinden de plannen waarover we vertellen “leuk voor het weekend en leuk voor de kids”. “Ja,” legt Ricky uit: “je gunt ze wat en ze gunnen je wat terug”. Zo werkt het hier in de buurt. De mensen hebben wat voor elkaar over, ook al hebben ze daar zelf niet direct wat aan. Met deze mooie gedachte lopen we weer verder.

IMG_1817Een stukje verderop treffen we “d’n blauwe” aan (iedereen heeft hier zo zijn eigen bijnaam). Hij ziet het al helemaal voor zich: “en dan komen hier de bloembakken. En dan hier, zo omhoog, komt een pergola, van blauwe druif ofzo”. Ja, de bewoners hebben er zin in om er iets moois van te maken. Na een zestal adressen zit het er voor vandaag weer op. Het tijdstip blijkt toch wel gunstig om nu eens andere bewoners te treffen die we anders niet zo snel zien. We hebben weer interessante mensen ontmoet, leuke gesprekken gevoerd en nuttige informatie opgehaald en kijken terug op een geslaagde middag Lariksplein.

 

 

Jaren ’70 bakken en strikken in het haar

Dinsdag 20 mei 2015 //

Als vervolg op de eerste foto’s-uit-de-oude-doosreünie van 14 april, staat vandaag deel 2 op het programma. Het is werderom in het Houdoehuis te doen. In de tussentijd hebben we aanzienlijk wat kiekjes verzameld: voor the wall of fame, waar zoveel mogelijk Orthen-Linksenaren een plekje krijgen, maar ook van Orthen hoe het laatst, vroeger en nog vroeger eruit zag. Maar we beginnen de avond met een diavoorstelling waarop de bezoekers van de vorige keer te zien zijn.

Na een korte introductie van Hanneke en Suzanne kijken we de foto’s-uit-de-oude-doos die Sjef vandaag heeft meegebracht: 60 stuks, wat een mooi stel plaatjes! Van schoolkinders bij de nonnen, met grote strikken in het haar en hoogopgetrokken korte broeken, leuke jaren ’70-bakken en gelige wijkfoto’s, tot wijde pijpen en lang haar van bekende en minder bekende buurtgenoten. Ook een beroemde coureur uit de wijk die vroegtijdig overleed kwam voorbij. Daarna volgden de prachtige foto’s van Nellie Vos, die tegelijk met haar twee zusters trouwde in 1960, en ook nog foto’s van Sonja, die de wijk is gaan vastleggen op de gevoelige plaat zodra ze hoorde dat de wijk zoals deze nu is, zou gaan verdwijnen.

De Wall of Fame – die inmiddels al bestaat uit z’n 40 plaatjes van mensen en families die in de wijk gewoond hebben of er nog wonen en later nog zal worden aangevuld met mensen die er komen wonen – oogst veel bewondering. Door het te laten zien, krijgen bewoners een beter idee waar het met de projecten heengaat. Prompt strikken we op deze avond nog vier bewoners voor op de foto: Sjef, Truus Sonja en Annie. Zelfs Peter van BrabantWonen staat erop. Hoewel geen wijkbewoner, hoort hij er toch een beetje bij.

1040881_472730442815057_1573882553_o 53630_354896034603248_1436108427_o 1506216_589363914489791_1650600449_o 737881_392171624209022_282494102_o 534420_439235746169276_1022103934_n 282984_389529077806610_2023900993_n

 

Toost op de Verwonderstraat 2.0

Zondag 17 mei 2015 //

Nog net voor de opening leggen we de laatste hand aan onze Verwonderboom. Jos en Arthur zetten de kiwi’s, druiven en de Japanse wijnbes er in. Judith, Natasja en Hanneke kleden de boom aan met vogelhuisjes. De laatste twee bewaren we voor de opening. Yvonne, Jeanny, Sjors en Helga versieren de straat.

Gilbert en Jaqueline komen met drie schalen hapjes aan lopen. Voor de opening! Gemaakt door buurvrouw Rashida. Mmmmm, we gaan straks smullen..

De twee DJ’s Johan en Rob zetten de de muziek wat harder. ‘Dan weten de gasten waar ze moeten zijn,’ lacht Rob. Michael van de Stadse Boeren, de vader en moeder van Tim en Arthur zijn eregasten. Het wordt al gezellig druk. Rond zestig bezoekers zijn op de opening af gekomen.

Lucas (een van de jongsten uit de straat) en Jos (de oudste bewoner) hebben de eer om als openingsritueel de laatste twee vogelhuisjes in de onze Verwonderboom te hangen. Verwonderstraat 2.0 is geopend!

Typische huisfotograaf Kiran legt alles vast. We toosten op een fantastisch resultaat.