Het Engelerhart // Engelen
Vandaag is de afsluitende toerdag in Engelen. Voor deze gelegenheid hebben we een mooie locatie uitgezocht bij het Engelerhart. John is hiervan de beheerder en na een leuk gesprek met John bleek dat hij mede oprichter is van dit hart in Engelen. Als eerst is de school uit, woendagmiddag! We spreken een aantal ouders die hun kinderen komen ophalen. Antoinette is beeldend kunstenaar, ze is helemaal weg van ons rijdend kantoortje. Haar visie sluit aan op die van Typisch Den Bosch, meer echte aandacht voor elkaar… Hier hebben we een leuk en inspirerend gesprek over! Daarna spraken we Brent en Ruben, allebei 8 jaar en net uit school vol frisse energie en ideeën.
Zij willen graag sporten en dromen van een zwembad en schaatsbaan bij de school. Dat kunnen we niet bieden, gelukkig is er de Schuilplaats als alternatief! Vanuit dit jongerencentrum spreken wij Mathieu, een jongerenwerker in Engelen. We delen elkaars visie en zien mooie kansen en mogelijkheden voor de jongeren op deze nieuwe locatie!
Wellicht komt er een staart aan dat verhaal, Engelen tot ziens!
Ons rijdend paradijsje // Intratuin (Rosmalen)
Woensdag 9 mei 2012
Vandaag staat de caravan in het Groen! Op de stoep bij Intratuin, die de caravan versierde met twee bloemrijke planten. Heerlijk in sfeer, onder de mensen met de spreekwoordelijke groene vingers!
Het toerteam wordt vandaag versterkt met Joeri de Bekker, die we nog kennen van een eerste ontmoeting op het Kapelaan Koopmanplein. Samen zijn we op zoek naar tuinliefhebbers. En met hen op zoek naar het Bosch Paradijs! Wat is jouw Bosch Paradijs? Hoe zie en ervaar je jouw droom… Samen of alleen? Groen en kleurrijk? Op zoek naar de gedachten, uitingen en behoeften van de mens. Een tuin voor jou alleen, of toch een tuin waar gemeenschap centraal staat?
Een Surinaamse familie die op bezoek is in Nederland, komt voor de mooie bloemen. De kleuren van elk seizoen is een paradijs op zich. Hoe alles groeit en bloeit, waar de natuur haar gang gaat met vogelliederen op de achtergrond. Een plek waar je creativiteit in kwijt kan en lekker tot rust kan komen, dat beamen Mariefje en Christa die met hun vrouwenclubje een tuin op afstand wel voor zich zien. Ook voor groenten en fruit is een plekje in het paradijs weggelegd; ‘niets heerlijker dan door de tuin te lopen en een vers cherry tomaatje van eigen plant te genieten’ is een uitspraak die indruk maakt. En natuurlijk mag het boemetje uit eigen tuin niet ontbreken!
Maar boven alles blijkt de tuin voor velen een plek om elkaar te ontmoeten. Heerlijk samen te genieten en de rust ervaren.Een plek om samen zorg voor te dragen, een plek om te delen! Dat is het Bosch Paradijs.
Dieren, monsters, prinsessen en een hele hoop kinderfantasie.. // Abeelenpleintje
Vandaag staan we met onze caravan weer op het Abeelenpleintje. Dit keer niet om nieuwe en bijzondere ontmoetingen aan te gaan, maar om het inmiddels lopende project op het pleintje wat verder te brengen. In december hebben we voor het eerst kennis gemaakt met dit pleintje en alle buren die er wonen. En wat een mooi project is daaruit voort gekomen! Vandaag zijn we met alle kinderen van het Abeelenpleintje aan de slag gegaan om tekeningen te maken voor op de kale muur, die ruim 40m van het pleintje inneemt.
Met de caravan klaar voor een grote tekenmiddag waar vooral de vele snoepjes, koekjes en glazen ranja niet kunnen ontbreken, starten we vol goede moed en enthousiasme deze dag. Als eerste komen Quint, Sem en Selina aangelopen die meteen al boordevol leuke tekenfantasie zitten voor op de muur. Met een kleine uitleg gaan ze daarna ook fanatiek aan de slag en de resultaten liegen er zeker niet om!
Maar al gauw komen ook Melanie, Laura, Rafael , Sofia,Dagman, Manuel en Daphne aangelopen die ook allemaal plaatsnemen in de inmiddels krappe maar gezellige caravan. Met een hagelbui boven op ons dak laten we de pret zeker niet drukken en wordt er onder luid gekibbel en gegiechel vrolijk verder getekend.
Aan het eind van de dag hebben we dan ook een hele stapel mooie tekeningen die we allemaal willen gebruiken voor de muur.. Hier is natuurlijk nog wel het nodige werk voor nodig, maar het resultaat zal prachtig zijn. Nog vlak voordat we vertrekken komen ook Roosmarijn, Emmie, Roos en Loes hun tekeningen inleveren. Zij zijn vandaag fijn thuis creatief bezig geweest. Kortom, een erg gezellige dag met de kinderen van het Abeelenpleintje.. Op naar de volgende stappen in het project!
Een balletje opgegooid // AVANS Social Studies
Dinsdag 15 november 2011
Vandaag zijn de drie stagiares van Typisch Den Bosch op bezoek geweest bij hun eigen school, met de snertkar wel te verstaan.
Het doel? Inspireren van de nieuwe lading studenten Social Studies, om ze een goed kijk op de toekomst te geven.
Door steeds letterlijk een balletje – met een typische tekst – op te gooien, werd de toon meteen gezet. Een gezellige, uitnodigende stand waar je meteen uitgedaagd wordt om dieper naar kunst en cultuur te kijken, dieper in jezelf!
Foto’s door Peer Reede
We hebben een hoop enthoussiaste leerlingen gesproken, de kreet ‘hiervoor heb ik de richting CMV gekozen’ klonk als muziek in de oren!
Een nieuwe lading Bosschenaren, nieuwe talenten en nieuwe dromen… kortom een goede dag!
Laatste zomerse zonnestralen brengen fantasieën tot leven // IJzeren Vrouw
Vrijdag 30 september 2011
Op deze mooie na zomerdag waar we iedereen weer in hempjes, shirtjes en korte broeken over straat zien gaan is het een heerlijke energieke dag om met onze snert/sap kar op pad te gaan.
Op pad om weer nieuwe avonturen en spannende gebeurtenissen te achterhalen voor de VVV en de flessenpost waarin de 365 mooiste, coolste, beste, verdrietigste of gênantste verhalen worden gestopt. Als we aankomen bij het park zien we overal al groepjes jongeren in het gras liggen, een aantal vissers hun hengel uitslaan die vastberaden zijn vandaag hun grootste vangst ooit te doen en worden we bijna van onze sokken af gereden door skeelerende mensen die voorbij komen gesjeesd.
We zijn nog maar net op pad als we mevrouw Gertsen, een oude bekende tegen het lijf lopen. Lees verder »
In plaats van Vaartocht toch op pad // IJzeren Vrouw
Zaterdag 24 september 2011
Wat een prachtige dag, de zon schijnt volop! Vandaag zou eigenlijk de Vaartocht van Verhalen plaatsvinden, die helaas niet door kon gaan vanwege blauwalg en botulisme in het water… We willen deze mooie dag toch niet aan ons voorbij laten gaan en we toveren onze Znertkar/Sapkar tevoorschijn.
We zijn nog maar net op pad of we komen een oude bekende tegen! Hij heeft wederom veel te vertellen over het park en het water. Na een gesprek van ruim een haf uur zeggen we de vriendelijke man gedag en gaan we op zoek naar nog meer leuke gesprekken.
‘Verkopen jullie ijsjes?’ We kijken om ons heen op zoek naar de gezichten die bij de vraag horen. We zien twee kinderen boven op het dak van een speelhuisje. We roepen dat ze wel wat te drinken kunnen krijgen! Dit laten ze zich geen twéé keer vertellen en ze rennen naar ons toe. Ze zitten vol met spannende verhalen die ze hier hebben beleefd! De twee jongens zijn buurmannen spelen hier bijna elke dag. Het ene verhaal na het andere verhaal volgt en zo hebben we er weer een stuk of 10 bij, dankjewel Marius en Cas!
Onze dag zit er weer op want de sigarenboer, waar we onze kar mogen stallen, sluit vandaag om 17.00u. Jammer dat het wervelende evenement niet doorging, maar toch een leuke dag!
Bijzondere ervaringen aan tafel tijdens het Stiltediner
Ze zijn voorbij, de vijf totaal verschillende Stilte Diners. Bijzondere ervaringen als we de tafelgasten mogen geloven…
StilteDiner #1
‘Wat gebeurt er als je stilte toelaat? Wat heeft stilte te vertellen? Men zegt altijd dat 20% verbaal en 80% non-verbaal gecommuniceerd wordt. In stilte valt 20% weg, dan blijft er nog 80% over. Wat een rijkdom!’
‘Ik vond het fijn, ik heb heerlijk gegeten, genoten van het samenzijn en ik heb ervaren dat praten in woorden niet per se nodig is. Saai was het zeker niet!!’
‘De eerste 10 minuten duurden wat lang, daarna vloog de tijd. Er was geen tijd of ruimte voor innerlijke rust of filosofische gedachten, daarvoor was ik toch teveel met de omgeving en het concept bezig.‘
‘De stilte went snel, zoals zoveel zo snel went. De behoefte om wat te delen blijft en daar is ook ruimte voor, ook al mag je geen woorden gebruiken.’
‘Ontzettende lol gehad ondanks/ door de stilte. Gek ongemak, giechelen en… tot rust.’
StilteDiner # 2
‘Baldadigheid afgewisseld met doodse stilte. Slurpen, smakken maar niet smoezen. Spelen met eten en eetgerei. Een spel zonder regels. Of ja, één: geen geklets! Maar wel kletskoppen…’
‘Bijzonder om met anderen zo het eten te beleven.’
‘Erg leuke ervaring, heel interessant concept. Voor een echte Bosschenaar vrij lastig om zo lang je ‘kwek’ dicht te houden.’
StilteDiner #3
‘Het was moeilijk om niks te zeggen. Blij dat de rest er de moed in hield door grappen.’
‘Bijzondere ervaring. Geniet meer van het eten. Wel moeilijk om stil te blijven…’
‘Het was allemaal heerlijk en gezellig. Ik heb echt genoten en gelachen.’
‘De tijd is voorbij gevlogen! Het lijkt wel of er de hele tijd gegeten werd. Anderhalf uur zeg, tjeemy, mijn psychiater zal trots op me zijn.’
StilteDiner #4
‘Bewustwording van veel meer. Eten, ruimte en vooral elkaar. Wat heeft iemand aan? Hoe ziet iemand eruit?’
‘Niemand beleefde de dag van gisteren of de dag van morgen, er werd gegeten in het NU!’‘Woorden zijn niet nodig om met elkaar een gezellige avond te hebben.’
‘Een aanrader voor anderen, wat een leuke belevenis.’
‘Er onstond vertraging in handelingen, eten ging ook langzamer…’
StilteDiner #5
‘Unieke ervaring! Hoe stiller het aan tafel is, hoe drukker de fantasie.’
‘Toen ik werd uitgenodigd dacht ik meteen: daar wil ik aan meedoen! Leuke ervaring: volop bezig met alle informatie die je zintuigen binnen brengen. Af en toe proberen niet in de lach te schieten, soms om de meest simpele dingen.’
‘Ik ben nog nooit zo lang stil geweest!’
‘In den beginne een sterke associatie met het kloosterleven: de beleving van het eten werd beïnvloed, de zintuigen versterkt. Er was ruimte voor bezinning én bijzonder contact met je tafelgenoten. Mooie spanning tussen in jezelf gekeerd zijn en contact met de buitenwereld.’
Verhalen verzamelen // IJzeren Vrouw
Donderdag 14 april 2011
Onze chauffeur + auto + trekhaak brengt ons supersnel en netjes naar onze standplaats van vandaag. Dankjewel Fred! Opnieuw parkeren we vlak voor kinderdagverblijf het Zonnehuis, waar we meteen even binnenwippen om de Druppeltjes van Verhalenkaarten te voorzien. Want of het nou is met woorden of in beeldtaal, zelfs de allerkleinsten hebben vast wel iets te vertellen over het water.
Foto’s door Peer Reede
Ook vandaag wordt de ZnertKar weer soepel getransformeerd tot SapKar. Het is veel te mooi weer voor erwtensoep. Verse aarbeien en vruchtensap vormen het lekkers waarmee de verhalen worden verzameld. En we krijgen bezoek! Marianne van Heeswijk, Rachel Zweije en Imke van Dillen – allemaal Bosch en boordevol ideeen – hebben behalve een goed verhaal ook een heerlijke lunch meegenomen. Dankjewel dames!
Foto’s door Peer Reede
Gezwem en gekwaak // IJzeren Vrouw
Dinsdag 15 maart 2011
De eerste bezoekers van de ZnertKar vandaag waren Wil en Tonny, die voordat ze naar hun werk gingen, nog even een wandelingetje maakten. Wil heeft altijd in Den Bosch gewoond en gaandeweg het gesprek schoten hem steeds meer herinneringen te binnen van belevenissen rond de IJzeren Vrouw… Zoals die keer dat hij op zijn verjaardag ‘s nachts nog even ging zwemmen in het meer. “Dat mocht natuurlijk niet!”.
Ook genoten we van het gesprek met mevrouw Gertsen. Op het bankje in het zonnetje vertelde ze dat ze er iedere dag op uit gaat om de eendjes en de hertjes te voeren. Niet alleen onder de wandelaars is ze wel bekend, maar ook onder de dieren. De kleine kwakers rennen op haar af wanneer ze hen roept.
Mevrouw Gertsen heeft nog veel meer dierenverhalen met ons gedeeld. Bent u benieuwd geworden naar wat zij, Wil en andere bezoekers nog meer verteld hebben? Binnenkort zijn de mooiste verhalen te lezen op onze website.