Woensdag 2 juli 2014 //

Voor het eerst zijn we op pad met onze opgeknapte oude handkar – die stiekem toch zwaarder rijdt dan we dachten. Gelukkig staan de buurtjes uit Barten meteen klaar om ons van een helpende hand te voorzien wanneer we een opstaande rand willen passeren. Dit is typisch Barten, zo leren we later.

Als we middenin de Kastanjestraat onze kar aan het klaarmaken zijn, helpt Destiny ons meteen met het uitvouwen van de parasol en het uitstallen van de drankjes. Ook Naomi en Tessa zijn te nieuwsgierig en willen kijken, proeven, vertellen en onderzoeken wie wij zijn. ‘ We zijn op bezoek bij jullie in de straat.’ Gezellig vinden ze dat. Al snel raken we aan de praat met Wilma en Kelly, die ons welkom heten. Wilma kent onze masterchef Will, die vandaag mee op toer is met versgebakken koekjes en gezellige gesprekken. Wilma vertelt ons hoe ze opgroeide en waarom ze zo gelukkig is op deze plek. ‘Iedereen staat hier voor elkaar klaar. Vroeger was het zelfs nog sterker en vanzelfsprekender dan nu. Ik woon al van kleins af aan in deze wijk en zou nooit weg willen.’ Het is een fijn thuis, ook voor haar dochter Kelly en kleindochter Jill.

Buurvrouw Petra en dochter Serina stellen hun buiten-huiskamer ook voor ons open, zo hupsen we via de één naar de ander. Petra vertelt over haar jeugd op deze plek, de liefde voor haar vader en de ‘goede oude tijd’ dat ze samen met Wilma kookte voor de buren. ‘We maakten een pan soep, klapten meters tafels en stoelen uit op de stoep en de gezelligheid was daar! Nu doen we dat niet meer, die tijd is voorbij.’ Serina vertelt over haar werk in de ouderenzorg en het plezier wat ze heeft met de kleine kids in de straat. Wat een buitenstaander zal opvallen in de Barten, vragen we haar. ‘Ze kunnen ons niet verstaan. We zeggen dingen nogal lomp en dat komt bij anderen vaak anders aan dan bedoeld.’ 

Tussen de kennismakingen door worden we af en toe belaagd door de dorstige kleinsten uit de wijk. Paris, Jennifer, Romani, Yadi, Vijani, Jennifer en Shamima rennen af en aan tussen de wijkspeelplaats en Kastanjestraat om af en toe bij te tanken met een glaasje water en zelfgebakken zandkoekje.

Dan komt De Nees onze kar eens goed bekijken. Op de vraag of hij weet waar die vroeger toe diende weet hij ons te verlossen met het zeker weten dat dit een veegwagen was. ‘Ik heb ‘m wel eens zien staan bij de afvalstoffendienst. Vroeger zat er nog zo’n klep op.’ Pratend over muziek, de wijk en het WK krijgen we een kleine introductie in zijn leven.

Zo vertelt ook Wilma later over haar ervaringen in de Barten. Ze heeft jarenlang vrijwilligerswerk gedaan en van alles georganiseerd, maar besloot kortgeleden het stokje over te dragen aan de volgende generatie. Wat er typisch is aan de Barten? ‘Kinderen worden hier al vroeg wijs en leren het echte leven gewoon buiten op straat. Ze zijn snel zelfstandig omdat ze veel alleen op pad zijn – al is dat onder het toeziend oog van alle buurtjes. Er is altijd wel iemand die op ze let.’ 

Onze eerste dag zit erop. We praten met kunstenaar Kees nog wat na over de ontmoetingen en kijken alweer uit naar morgen. Fijne avond!